සාගරේ තරම් ආදරේ අරන්සරා සිහිනයේ නැවතිලා
පිරූ මතකයෙන් සිනා මල් හොයන්
පැතු සේ මා සිතුම් පුදලා
නුරා මල් හැඟුම් ඇහැරලා
සදා ජීවිතේ නුඹ වෙලා
ආදර කවියේ දුරක ගිහිල්ලා
ජීවිත හීනෙට පාටක් දුන්නා
හීසර හිත යට කොනකින් තියලා
සුළඟට ඒ පෙම් කතාව කිව්වා
තනිකම රෑ තුරුලේ උන් දා
හොරෙන්ම ඇවිදින් හිටියද මන්දා
සාගරේ තරම් ආදරේ අරන්
සරා සිහිනයේ නැවතිලා
පිරූ මතකයෙන් සිනා මල් හොයන්
පැතු සේ මා සිතුම් පුදලා
පාවෙන සුසුමේ උණුහුම හංගා
හීතල දෙතොලින් දෙකොපුල ඉම්ඹා
සාගර රළ හා තනුවක රංදා
ආදර ගීයම කවියක් ලිව්වා
ඇසි පිය ගෑ ඒ සිහිනේ දුටු දා
සෙනෙහෙට ගැඹුරක් කොහෙන්ද මංදා
No comments:
Post a Comment