මේ නගරය මා ඔබ මුන ගෑසුනු නගරයි
මේ නගරය මා ඔබ වෙන් කෙරුනු නගරයි
වෑව් ඉවුරෙ දිය රල පෙල සෙම දිලෙනවා
ණුග ගස් පෙල අප නෙතුවත් තව දලු ලනවා
සරසවි බිම කන්දුරෙල්ලෙන් එතෙර පෙනෙනවා
ඔබත් එක්ක ආයෙත් එහි යන්න හිතෙනවා
ඔබ අත ගෙන ගිය වීදියෙ ඈ හා යනවා
සිගිති පුතා අතෙගිල්ලක එල්ලී එනවා
එ කලෙ පෑතු පෑතුම් යලි සිහි වෙනවා
ජීවිතයම සිහිනයකෙය් කිය සිතෙනවා
No comments:
Post a Comment