ටික කලක සිටන් මා අමතක වන බව දෑනුනා
අද මට නොදෑනිම මගෙ දෙනෙතට කදුලු පිරෙනවා
පිපි මලක් කෙලෙස මා වනමෑද පරවී යනවා
ලන් වී සිටි ඔබ මාගෙන් ඈතට ඉගිලී යනවා
දුක ශොකය මා හටනම් පුරුදුයි හෑමදාම
ආදර වදනින් මා හද පෙරුවෙ ඈයි මෙලෙස
සමුගන්නට නම් අහිමි වු ආදරයෙන් මෙලෙස
ඉවසම්ද මා කෙසෙ සොදුරියෙ මෙ දුක කෙලෙස
මා ඔබ ගෑන අහිතක් නොසිතමි මින් කිසිදාක
ඔබ තුටින් සිටීනම් මට සතුටකි හෑමදාම
ආදරයක ඈති වෙදනාව දෑනන වුදාක
සිහිවෙයිද මගෙ සොදුරුයෙ බිදුවක් යලි මතක
No comments:
Post a Comment